ตัวแปร (Variable) เป็นการกำหนดชนิดข้อมูลของตัวแปร สำหรับใช้ในการเก็บหน่วยความจำ ตัวแปรจะมีชื่อ (identifier) สำหรับใช้ในการอ้างอิงถึงข้อมูลของมัน
ในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์นั้น ตัวแปรของคอมพิวเตอร์จะแตกต่างจากตัวแปรทางคณิตศาสตร์ เพระาค่าของตัวแปรทางคอมพิวเตอร์นั้น ไม่จำเป็นต้องประกอบไปด้วยสูตรหรือสมการที่สมบูรณ์เหมือนกับในทางคณิตศาสตร์ และตัวแปรในทางคอมพิวเตอร์นั้น ตัวแปรอาจจะมีการทำงานซ้ำๆ เช่น การกำหนดค่าในที่หนึ่ง สามารถนำค่านั้นๆไปใช้อีกที่หนึ่งในโปรแกรม และนอกจากนี้ยังสามารถกำหนดค่าใหม่ให้กับตัวแปรได้ตลอดเวลา
วันนี้เราจะมาพูดถึงการประกาศตัวแปรของ Python (ไพทอน) แต่การประกาศตัวแปรของภาษา Python (ไพทอน) นั้น ก็มีเงื่อนไขที่ต้องคำนึงตามกฎการตั้งชื่อตัวแปร ดังนี้
1. ต้องขึ้นต้นด้วยตัวอักษร ห้ามใช้ตัวเลขหรือสัญลักษณ์ใดๆ
2. ห้ามมีช่องว่างหรือเว้นวรรค
3. ห้ามใช้เครื่องหมายต่อไปนี้ในการประกาศตัวแปร !...@...#...$...%...^...&...*...(...)...-...=...+...~
4. ห้ามตั้งชื่อตัวแปรซ้ำกับคำสงวน
5. ควรตั้งชื่อตัวแปรที่สื่อความหมายให้ชัดเจน เพื่อผู้อื่นตีความหมายได้เข้าใจ แต่ถ้ามีความหมายยาวมาก ให้ย่อ เช่น student_name ควรใช้ st_name เป็นต้น
6. ตัวแปรที่มีตัวพิมพ์ใหญ่และตัวพิมพ์เล็กผสมกันจะมีความหมายต่างกับตัวพิมพ์เล็กเพียงอย่างเดียว เช่น St_Id แตกต่างจากตัวแปร st_id เป็นต้น
คำสงวน
คำสงวน คือชื่อหรือคำที่ภาษา Python (ไพทอน) ไว้ใช้เฉพาะเพื่อเป็นคำสั่ง หรือมีไว้เพื่อเขียนเป็นโครงสร้างของตัวภาษาเอง โดยคำสงวนของ Python จะมีทั้งหมด 31 คำ ดังนี้
| and | del | from | not | while | as | elif |
| global | or | with | assert | else | if | pass |
| yield | break | except | import | class | exec | |
| in | raise | continue | finally | is | return | def |
| for | lambda | try |
บทความที่เกี่ยวข้อง :
